içinden geldiği gibi yaşamak

her zaman iyi sonuçlar vermez. ahaha; (#4266407)

Takımdan ayrı düz koşudur. Bi sürü insan var doğru olduğuna inandıkları hep aynı şeyleri yapıyorlar birbirlerinden görüp ve bunları sizden de yapmanızı bekliyorlar. Ama siz bütün bunlara karşı çıkıp sadece kendi yolunuza bakıyorsunuz

Özgürlük gibi görünse de doğaya bir tık aykırıdır.

Bırak düşünerek hareket etmeyi beynim sinyal bile vermiyor bazen Allah ne verirse diyip hareket ediyorum. Garip değişik olduğumu düsünenler oluyor olsun ben hiç bir zaman olmadığım biri gibi davranamıyorum denediğimde de ya ben ya da etrafındakiler mutsuz oluyor ne gerek var

buna bir alıntı eklemek istedim.. "olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum."

Hayatı çok ciddiye almamak gerekiyormuş.Yaşadıklarımın verdiği tecrübe ile hayatı içimizden geldiği gibi yaşamak gerektiğini anladım.Kimse için kendini yıpratmayıp, kimin ne düşündüğünü önemsemeden içimden geldiğince yaşamaya devam edeceğim.

bizim toplumda dik durup salakça gelen tepkilere hakkettiği şekilde cevap verebiliyorsanız yapmanız gereken eylem. alt tarafı bir saç boyattık ne espriler ne boş geyikler döndü. erkek niye saç boyatamıyor arkadaş anlamadım ben? allah'tan pısırık falan değilim de geri adım atmadım. yolda çevirip abi saçın rengi orijinal mi diye soran oldu ya. olm mal mısın orijinal platin rengi saç mı olur? dışarıdan görüyorlar kolda dövme, saçlar renkli hemen bi' cins cins bakma olaylarına giriyorlar. sen dönüp cins cins bakınca da kafasını eğip gidiyor. ulan ne ikiyüzlüsünüz var ya..

Ne yaşaması ya ne yaşaması

Allah'ım ben artık bundanım olsun istiyorum. Lütfen Allah'ım 🙏🏻

herkes gibi ben de çevremin etkisinde kalıp istemediğim bir bölüme gitmiştim ve başarısızdım. ailem karşı çıksa da bıraktım. başka bir bölüme geçtim, yüksek lisans yapıyorum. normalde bu dönem bitirmem gerekiyordu ama canım uzatmak istediği için savsakladım hep. dil kursu bahanesiyle -aslında başka sebepten dolayı- ankara'ya yerleşmiştim ağustosta ve şimdi kursu da bıraktım, mutlu olacağımı düşündüğüm şehre yerleştim. yarın burada canım sıkılır, başka yere giderim. yüksek lisansı bitirmek istemem, yarıda bırakırım. hiçbir zaman belirli bir kalıba sığamadım. bir şeyleri yaparken sonucundan korkmadım. belirli hayallerim var ve onlar için ne kadar kaybetmem gerekiyorsa o kadar kaybederim, hiç sorun da değil. dipnot olarak konudan bağımsız eklemek istediğim şey ise: benim elde etmek için çabaladığım şeyleri, bir başkasının parmağını bile oynatmadan elde etmesi beni çileden çıkarıyor. böyle düzenin, böyle sistemin içine sıçayım. bir gün gücümün yettiği bir konumda olursam yapacağım ilk iş meritokrasi sistemini katı bir şekilde uygulamak olacak.

Herkesin yapmak istediği ancak çeşitli sebeplerden dolayı sadece çok az şanslı insanın yapabildiği eylemdir. Keşke içimizden geldiği gibi yaşayabilsekte hayat daha yaşanır bir hal alsa. Değil mi?